Podnieście ręce dla przyszłego mistrza No chodź Myśleli, że marnuję czas Byłem tam lśniący jestem szalony Ale to sposób, w jaki mnie lubisz prawda? Tak, to sposób, w jaki mnie lubisz Nie ma nikogo takiego jak ja Powinienem dostać medal Tak, będę walczył wiecznie Mówią: „Cholera, jesteś za silny!” Chwyty i tabulatury na gitarę do piosenki Nie ma innego jak Jezus wykonawcy Piosenki Religijne Nie ma innego jak Jezus Piosenki Religijne - Chords.pl - Dobre miejsce dla gitarzystów (chwyty i tabulatury na gitarę) Nie ma mnie dla ludzkości (Mag) Chcę mieć spokój W stresowych sytuacji Natłoku Jestem jak statek zadokowany W doku Od półtora roku Nikogo na widoku Tylko dźwięki hip hopu Na dziewiątym piętrze w bloku Tak między nami Sam na sam z płytami Nikt mi nie da tego Co to właśnie da mi Badam grunt pod stopami Gdzie mi kurwa z butami? To Kto nikogo nie kocha, sam niczyjej nie zazna miłości. Zazdrośnik sam siebie dręczy jak najgorszy wróg. Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998. Kto nikogo nie kocha, ten przez nikogo nie jest kochany. Zobacz też: kochać; Kto szuka dobra, z trudnością je znajdzie, ale zło znajdzie, choć go Lecz nie zdjęłaś z oczu skanera. [Refren] Wiesz o mnie tak dużo, ja o tobie tyle ile chcesz. Przez ciebie mam w głowie burdel, sam cię zapraszałem, więc. Wiesz o mnie tak dużo, ja o tobie lirik lagu rohani satu satunya yang kuandalkan. Tekst piosenki: 1) Mnie już nie ma dla nikogo... Taa... Mnie już nie ma dla nikogo, moje serce ogarnięte trwogą, równam się z podłogą, a na horyzoncie nikogo.. Ku mej upadłości dla tej chorej miłości, szukam przeznaczenia i mam Ci coś do powiedzenia, Kocham Cię - to nie jest dla mnie kłopotem, bawię się stopem, bawię się Hip Hopem, kłopot za kłopotem - równam twarz z błotem. Kocham Cię - Masz mnie gdzieś, napisze przypowieść i tam się skończy o mnie wieść..Kogo obchodzi ta opowieść.. ref: Bo mnie już nie ma.. Urzekła mnie życiowa trema, ciągle myśli o swych problemach.. x2 2) Czy nie ma już mnie ? Sen ogarnął trwogą Cię.. Zagubiony w swej świadomości, nie ma mego życia w rzeczywistości.. Wszystko wokół wiruje, mego mózgu już nie czuje, w ogóle go nie kontroluje. Straciłem nadzieje, to się wszystko naprawde dzieje, świat już dla mnie nie istnieje.. Mnie już nie ma dla nikogo, me serce ogarnięte trwogą, równam się z podłogą, a na horyzoncie nadal nie widać nikogo.. ref: Bo mnie już nie ma.. Urzekła mnie życiowa trema, ciągle myśli o swych problemach.. x2 3) Teksty za tekstami wciąż dawają mi nadzieje, że jest szansa bym nie odszedł w zapomnienie, ta siła wciąż we mnie drzemie, jak wojownik na arenie, fotografii starych cienie to ulotne wspomnienie... - przemijające jak marzenie. Nasze pokolenie, bardzo ostre brzmienie, Adaśko na antenie - poszukuje wciąż siebie, lecz nie tylko w terenie łapie schizofremie, ogarnięty strachem no bo powiedz że nie ? Jest coś co mnie ratuje, od czarnych myśli odwołuje, to mój skład ponad składy, w nim zawsze daje rady.. I nie świruje, bo przyjaźń nas piętnuje, obrałem droge ku wolności na przekór mej miłości - nie czuje od niej czułości i wciąż tylko na nią będę czeka, bo bez niej jestem jak kaleka.. ref: Bo mnie już nie ma.. Urzekła mnie życiowa trema, ciągle myśli o swych problemach.. x2 [Intro]Nie ma dla nikogo sercaChyba, że trzyma na języku pixę, pixęPixę, pixę, pixęNie ma dla nikogo sercaChyba, że trzyma na języku pixę, pixęPixę, pixę, pixę[Zwrotka 1]Nazywaj ją jak chcesz, ej, nie ma drugiej takiejI nikt nie może mieć, ej, może to i lepiejPotrafi zahipnotyzować jednym spojrzeniemKogo chce, kogo chce, kogo chcePotrafi zahipnotyzować jednym spojrzeniem[Refren] [x2]Zanim reszta demonów zejdzie na światZabijaj mnie wolniejJesteś piękna, chwilo trwajZabijaj mnie wolniejTo spacer po cmentarzu wadZabijaj mnie wolniejTy zabijaj mnie wolniejA ty zabijaj[Zwrotka 2]Nie mogłem się oprzeć małaJesteś chodzącym paradoksemPosiadasz każdą cechęKtórej nienawidzę w ludziachAle i tak ciągle mnie do ciebie ciągnieWylecz moje sumieniePotem zniknij i nie wracajGubię się we wszystkich relacjachAle możesz na mnie liczyćZawsze kiedy potrzebujesz wsparciaZawsze kiedy potrzebujesz się wygadaćA reszta to jebana porażkaKiedy nikt cię nie rozumieWezmę cię na koniec świataZrobię z siebie głupkaChociaż nie znasz się na żartachNawet jak jestem w kawałkachRazem nam będzie się łatwiej poskładaćPoskładać[Refren] [x2]Zanim reszta demonów zejdzie na światZabijaj mnie wolniejJesteś piękna, chwilo trwajZabijaj mnie wolniejTo spacer po cmentarzu wadZabijaj mnie wolniejTy zabijaj mnie wolniejA ty zabijaj[Pre-Refren]Zabijaj mnie wolniejZabijaj mnie wolniejZabijaj mnie wolniejZabijaj mnie wolniej[Refren] [x2]Zanim reszta demonów zejdzie na światZabijaj mnie wolniejJesteś piękna, chwilo trwajZabijaj mnie wolniejTo spacer po cmentarzu wadZabijaj mnie wolniejTy zabijaj mnie wolniejA ty zabijaj Tekst: Bogusław Deptuła Nie ma nikogo. To zdanie jak refren powraca na kilkuset stronach powieści Georges’a Pereca Życie. Instrukcja obsługi. Często w opisywanych drobiazgowo mieszkaniach wypełnionych przedmiotami jest pusto. Nie, nie pusto, jest pełno przedmiotów, ale nie ma nikogo. Na obrazach Adama Patrzyka, które wcale nie są ilustracjami do powieści Pereca, również nie jest pusto, tylko – nie ma nikogo. Przedmiotów bywa wiele. Starannie dobrane, kreują nostalgiczną atmosferę opuszczenia, nieobecności, zawieszenia. Wiadomo, że nikt tu nie wejdzie, ale zarazem natrętna obecność przedmiotów może dawać nadzieję, że może jednak ktoś się pojawi. Obecność czyjakolwiek jest jednak niemożliwa i niepotrzebna. Byłaby prawdziwym gwałtem na tych pustych przestrzeniach, w których niepodzielnie króluje kolor i światło. Patrzyk maluje pejzaże nieobecności. Zamknięty w swoim mieszkaniu-pracowni spogląda za okno. Często spogląda. Za oknem dość typowego peerelowskiego bloku, pięćdziesiąt metrów dalej, stoi trzypiętrowy dom. Właściwie nic ciekawego. Szary, odpadający tynk odsłania mur z wapiennych ciosów. Okna mają obramienia z czerwonej cegły. Stan domu nie jest idealny. To lepiej, bo widać detale, a one właśnie sprawiają, że patrzymy na dom z większą sympatią. Sprawiają, że wygląda on trochę jak nie stąd choć wiadomo, że na tych terenach dość często sięgano po kamień). Jednak jeszcze większą sympatię wywołać może wiadomość, że ten dom jest nieustanną inspiracją obrazów Adama. Nie wiem, jak jest w rzeczywistości, ale łatwo mogę go sobie wyobrazić, kiedy wieczorem, w nocy, z ciemnego pokoju patrzy na zmieniającą się grę świateł, na latarnię przed wejściem, na zaciąganie zasłon, na zwyczajne życie ludzi z naprzeciwka. Ale na obrazach nie ma nikogo. I tak jest lepiej. U Edwarda Hoppera, amerykańskiego realisty, wielkiego mistrza Patrzyka, jeszcze widać ludzi. Są samotni, nawet pośród innych, bardzo samotni. Oczywiście to nie pomyślenia, by na obrazach Adama nagle zjawili się ludzie. To wykluczone. Co mieliby robić? Zepsuliby wszystko. Ściany domów z okiennicami, liczne arkady każą myśleć, że Adam był we Włoszech. Nie był, ale zna obrazy Giorgia de Chirico, i to wystarcza. Sporo tu elementów jakby wyjętych z obrazów innych surrealistów. Dziwne, nieoczekiwane spotkania przedmiotów zjawiających się w nietypowych dla nich miejscach, jakby nieco zaskoczonych tym, że tu się zjawiły. Doskonałe operowanie kolorami i jak się wydaje, całkowita nad nimi władza, to z kolei dziedzictwo Stefana Gierowskiego, akademickiego nauczyciela Patrzyka. Wreszcie jest i ktoś jeszcze. W mieszkaniu Adama pierwszy raz zobaczyłem niewielkie czarno-białe prace Andrzeja Desperaka, który uczył Adama przed studiami na warszawskiej Akademii. Sam Patrzyk uważa, że zawdzięcza mu dużo. Na pierwszy rzut oka: nic. W rzeczywistości bardzo wiele, ale to trudno opisać. Rysowane grafitem poetyckie kompozycje z pogranicza abstrakcji i metafory, o których trudno powiedzieć, czy coś przedstawiają, czy są wyłącznie zestawieniem form. Jedno w nich nie podlega wątpliwościom – melancholia. Myślę, że Desperak odnalazł w Adamie Patrzyku wielkiego melancholika, godnego własnych wizji. W owym Nie ma nikogo skryty jest największy paradoks obrazów Adama Patrzyka. Skoro maluje brak, nieobecność, pustkę, to najsilniejszy akcent pada na to, czego nie ma, czego nie widać, czyli na ludzi. Czy tu naprawdę Nie ma nikogo?  ąc Piosenka promująca Platynową Edycję płyty pt. „Życie jest w porządku". Autorem muzyki jest Robert Gawliński, tekst napisała natomiast sama Ania Wyszkoni. Jak mówi sama artystka, to jeden z najbardziej osobistych utworów w jej repertuarze, który dedykuje swoim dzieciom. iSing 216035 odtworzeń 1349 nagrań Za mały ekran 🤷🏻‍♂️ Rozszerz okno swojej przeglądarki, aby zaśpiewać lub nagrać piosenkę Dostosuj przed zapisaniem Wczytywanie… Własne ustawienia efektu Głośność Synchronizacja wokalu Gdy wokal jest niezgrany z muzyką! Użyj podkładu bez linii mel. Plus Tekst piosenki: Biegnij Przed Siebie Teskt oryginalny: zobacz tłumaczenie › Tłumaczenie: zobacz tekst oryginalny › Na moich ramionach niosę twój świat Trzymam cię za rękę Przez noc prowadzę do dnia Zanim z rąk wyfruniesz jak niebieski ptak Usiądź tu wygodnie - mam kilka rad Biegnij przed siebie, uciekaj zanim złapie cię czas Pewnie przed siebie idź nim zmęczenie da o sobie znać Świat dla nikogo się nie zatrzyma, zdradzi cię nie raz Biegnij przed siebie, kierunek trzymaj z wiatrem lub pod wiatr Czasu nie oszukasz Dzień wstaje za dniem Kiedyś i tobie przyjdzie wybrać być, czy mieć Zanim zechcesz odkryć po swojemu ten świat Usiądź i posłuchaj - mam kilka rad Biegnij przed siebie, uciekaj zanim złapie cię czas Pewnie przed siebie idź nim zmęczenie da o sobie znać Świat dla nikogo się nie zatrzyma, zdradzi nie raz Biegnij przed siebie, kierunek trzymaj z wiatrem lub pod wiatr Biegnij przed siebie, uciekaj zanim złapie cię czas Pewnie przed siebie idź nim zmęczenie da o sobie znać Świat dla nikogo się nie zatrzyma, zdradzi cię nie raz Biegnij przed siebie, kierunek trzymaj z wiatrem lub pod wiatr Pobierz PDF Kup podkład MP3 Słuchaj na YouTube Teledysk Informacje Piosenka promująca Platynową Edycję płyty pt. „Życie jest w porządku". Autorem muzyki jest Robert Gawliński, tekst napisała natomiast sama Ania Wyszkoni. Jak mówi sama artystka, to jeden z najbardziej osobistych utworów w jej repertuarze, który dedykuje swoim dzieciom. Słowa: Ania Wyszkoni Muzyka: Robert Gawliński Rok wydania: 2014 Płyta: Życie jest w porządku Ostatnio zaśpiewali Inne piosenki Ania Wyszkoni (15) 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 22 komentarze Brak komentarzy TEKSTY WEDŁUG WYKONAWCÓW [ ostatnia aktualizacja: 10:46 ] [ A ] [ B ] [ C ] [ D ] [ E ] [ F ] [ G ] [ H ] [ I ] [ J ] [ K ] [ L ] [ M ] [ N ] [ O ] [ P ] [ Q ] [ R ] [ S ] [ T ] [ U ] [ V ] [ W ] [ X ] [ Y ] [ Z ] [ Pozostałe ] Paktofonika - Nie ma mnie dla nikogo dodał: kuba czytano: 3372 razy [ Pokaż znajomemu ] [ Zgłoś błšd ] [ brak tłumaczeń ] [ brak tabulatur ] Nie ma mnie dla nikogo... Nie ma mnie dla nikogo... Znasz to, nie? Ogólnie dost?pne na bie??co Istne ?ycie na gor?co Za?atwiam spraw? piekl?c? Jak zwykle nowe si? wtr?c? M? g?ow? zm?c? Cz?sto z równowagi wytr?c? Z czasem Wp?ywa to na mnie m?cz?co Niepokoj?co Z nat?okiem spraw stresuj?co Wiesz, w ci?g?ym p?dzie, biegu, Szarych ludzi szeregu, Czasem w b??dzie. Szczegó?! Po?ród twardych regu? I na ?niegu ?lady Ludzkiej defilady ?ciemniane obiady Zajob do przesady Praca, laska, dom, wyk?ady Kumple i sk?ad ponad sk?ady Super podk?ady, wywiady, kolejne estrady Ca?e miriady tych kwestii Nie da?bym rady bez autosugestii Za?atwi? tych z tych le??cych w mej gestii Wt?oczony w szablon monotonii Jak w Diablo Wyrwany z agonii W matni problemowej toni W nieustannej pogoni za spokojem Czasem sp?dzam we dwoje Gdy nastroje tworz? sentymentalne przeboje Kiedy wiem na czym stoj? Swoje Smutki na partnerki ramieniu koj? Ca?e roje spraw zostawiam poza pokojem Poj? energi? na kolejne boje Gnoj? wewn?trzn? paranoj? I w kierat wkraczam Wpierw si? dwoj? Cele wyznaczam Potem troj? Z drogi nie zbaczam Poza terytorium dzia?a? nie wykraczam Przytaczam sens mej nieobecno?ci Z konieczno?ci odci?cia od rzeczywisto?ci Bo smak wolno?ci szkicuje Szkielet ?ycia abstrahuj?cego od sk?onno?ci Do zawi?o?ci Do duchowej staro?ci Og?aszam wszem i wobec Nie ma mnie dla ludzko?ci Chc? mie? spokój W stresowych sytuacji Nat?oku Jestem jak statek zadokowany W doku Od pó?tora roku Nikogo na widoku Tylko d?wi?ki hip hopu Na dziewi?tym pi?trze w bloku Tak mi?dzy nami Sam na sam z p?ytami Nikt mi nie da tego Co to w?a?nie da mi Badam grunt pod stopami Gdzie mi kurwa z butami To jak ko?ca szepty S?yszane za uszami Wci?? sami jak palec Co dobrze nie wró?y Obcy jak ósmy pasa?er podró?y Milionami Na przestrzeni Ziemi rozsiani Obcuj? tu obcy wyobcowani Ludzie Co to ma by?? Pytam Co to ma znaczy?? Tego wrogom nie mo?na wybaczy? Niestety Wszystko ma swe priorytety Vis a vis z drzwiami Od pokoju do planety Panie i panowie S? tacy co staj? na g?owie Tak, jakby wszyscy byli w zmowie Do czasu a? sobie jeden z drugim uzmys?owi Jacy oni wszyscy s? ma?ostkowi A? rzyga? si? chce Ten kto to wie, kurwa ?ycie upstrzone jak go??bim gównem Bulwar Zrobi tak jak ja Pójdzie w?asn? drog? Prócz cienia Nie ma ze mn? nikogo W powietrzu czu? Heinekenem Gdy ?egnam si? z problemem Pokój dla tych co w pokoju s? Sam na sam z tym sound systemem Wiem, ?e czasem trudno by? Supermanem Gdy wt?aczany pod ci?nieniem stres jest dzia?a? terenem Znam jak Ty te noce nieprzespane By nad ranem Zawik?ane kwestie podj?? z nowym Planem jak z taranem Dok?adnie znam to Mam te same My?li sko?atane Znam to, to jest mi znane uczucie z tym zwi?zane Co jest grane? Marzenia niewypowiadane Zapominane bo nie doczeka?em si? na zmian? Przekonanie ?e po którym? ciosie si? nie wstanie Co jest grane? Czasem g?upie pytanie, nie? Bakanie, popadanie w mani? ?ycie diametralnie inne ni? to na ekranie Walka o przetrwanie I kombinowanie Wprowadza mnie w stan z?y zdecydowanie Za du?o sytuacji które szybko nu?? Za du?o ruchów które niczemu nie s?u?? Du?o za du?o akcji które wszystko burz? Które ?le wró?? Tak jak cisza przed burz? I ??? jak psy Pierdol?c trzy po trzy Ej, ej, ej Ty Trzeba by?o my?le? gdy Po fakcie ?zy zala?y ci oczy I tak przez siedem dni Dzie? w dzie? ten sen si? ?ni Witam Ci? dniu z poziomu fotela Z wn?trzy M3 Witam ci?, dniu niewdzi?czny Tu po tej drugiej z?ej stronie t?czy Witam bez kwiatów nar?czy Bez zastrze?e? Dzie?, który przede mn? pi?trzy Jeszcze wi?kszy Cie? nad ?wiatem wewn?trznym Witam, cho? z dnia na dzie? coraz bardziej niezr?czny Jestem ten?e gest nikt mnie nie wyr?czy Wiesz jak m?czy My?lenie o stanie rzeczy Wiesz jak jest, gdy czyj? czyn czyim? s?owom przeczy Wiesz jak to leczy? Lecz to kaleczy Race THC Jak dwa ostrza mieczy Na razie walcz? I na jaranie warcz? Chcesz te? uwierz ja Dostarcz? Ci tarcz? Mo?e nie wystarcz? Ale b?d? tu? obok Prócz ciebie nie ma mnie dla nikogo Wszelkie prawa do umieszczonych tekstów majš ich autorzy. Udostępniany tekst jest wyłšcznie do celów edukacyjnych. Copyright © 2006

nie ma mnie dla nikogo tekst